OUDERS SCHEIDEN, KINDEREN NIET!

Er zijn uiteenlopende redenen waarom mensen een einde aan hun relatie maken. Maar ook de manier waarop kan erg verschillen. Soms kunnen, helaas, beide partijen niet meer met elkaar praten omdat de situatie te zeer uit de hand is gelopen. Het kan ook zo zijn dat de ene partij met man en macht probeert om tot een overeenkomst te komen en de andere partij met zoveel boosheid zit, dat ze er niet aan toe is.

Een kind mag en moet niet kiezen welke ouder liever, leuker, guller is of meer gelijk heeft. Een kind wil zowel een papa als een mama. Als ouders heb je in de meeste gevallen met veel liefde het kind op de wereld gezet en door deze daad heb je ook een onzichtbaar contract afgesloten: je zult alles wat in je macht ligt eraan doen om je kind een veilige, stabiele en leuke jeugd te bezorgen. Ook al moet je soms tegen je principes en je gevoel in dingen doen, als het in het belang is van je kind, dan doe je het. Een algemeen plan van aanpak is er niet, maar ik, Bénazir, kan wel inzicht geven in het loyaliteitsgevoel van een kind.

LOYALITEIT
Ouder en kind hebben een onzichtbare band die ze niet zomaar kunnen verbreken zonder dat het gevolgen heeft. Deze onvervangbare band is bepalend voor een mens bij hoe hij relaties zal aangaan in zijn leven. De mens blijft altijd loyaal naar zijn ouders, ook al is deze band gedwongen, noodlottig of vrijwillig verbroken. Andere relaties, zoals die tussen broers, zussen, vrienden en bijvoorbeeld collega’s zijn wel omkeerbaar. Het is te vergelijken met een ladder. De sporten van de ladder zijn de horizontale relaties in het leven (broer, zus en dergelijke) en de bevestigingslatten voor de sporten stellen de verticale relaties voor. Als een van deze verticale latten ontbreekt of zwak is, heeft dat invloed op de sporten. Die kunnen afbreken, of sterker nog: helemaal niet bevestigd worden. Iemand die een verstoorde relatie met een ouder heeft (en het maakt niet uit wat de reden daarvan is), kan in het aangaan van relaties problemen ondervinden.
Door een kind zijn andere ouder te ontnemen, creëer je een hiaat dat gevolgen heeft op het moment dat het kind in de toekomst nieuwe relaties probeert aan te knopen. Ook al zorg je voor vervanging in de vorm van een stiefouder, toch zal dit vroeg of laat problemen opleveren, want de onzichtbare loyaliteitsband is op de achtergrond aanwezig en alle onzichtbare krachten doen hun werk.

BEGRIP KWEKEN
Mocht het om welke reden dan ook, niet mogelijk zijn om het kind in contact te brengen met zijn ouder, benoem dan in kindertaal de reden van de breuk. Maar plaats nooit de ouder in een kwaad daglicht en probeer zo onpartijdig mogelijk weer te geven waarom contact niet mogelijk is. Bijvoorbeeld, geef als er sprake is van een verslaving bij een ouder, aan dat de ouder ziek is en daarom tijdelijk buiten beeld is. Door bij het kind begrip te kweken voor de ander, ontstaat er rust zonder aan de loyaliteitsband te morren. Het kind zal op een objectieve manier naar de ouder kijken, zonder woede of frustraties.

CONFLICT
In het bijzijn van het kind frustraties ventileren over een ex-partner, schaadt het kind omdat het loyaliteitsgevoelens heeft voor die ouder. Het kan zich dan ongewaardeerd of niet waardevol voelen, want het is een afstammeling van de persoon die wordt afgekraakt. Er ontstaat een loyaliteitsconflict, omdat het kind niet openlijk loyaal kan zijn naar die ene ouder. Deze onzichtbare loyaliteit wordt op den duur zichtbaar in het gedrag van het kind. Kinderen kunnen dan overdreven gaan vasthouden aan gewoonten van het oorspronkelijke gezin. Dit gebeurt vaak onbewust. Maar ook kan een kind het moeilijk vinden om loyaal te worden naar een ander, waardoor relaties zullen stranden.
Een kind dwingen om een keuze te maken tussen zijn ouders, kan ervoor zorgen dat er een gespleten loyaliteit ontstaat. Hoe moet je kiezen tussen twee oerbronnen van jezelf? Kies je voor de één, dan verraad je ook een stukje van jezelf. Dit zal zelfs op volwassen leeftijd effect hebben op het gedrag. Moeite hebben om keuzes te maken of splitsend gedrag vertonen zijn de gevolgen die in het gedrag waarneembaar zullen zijn. Het kind heeft het gevoel dat het bij de ene ouder zich anders moet gedragen dan bij de andere, met als gevolg dat het kind gespannen wordt in deze situaties.

TIPS
Door te kijken wat de andere ouder het kind kan bieden en deze ouder in zijn waarde te laten, kan het kind openlijk zijn loyaliteit tonen. Toon ook interesse als het kind bij de andere ouder is geweest en leuke dingen heeft gedaan, ook al is het soms moeilijk om te horen dat de andere partij op een voetstuk geplaatst wordt. Door een kind objectiviteit te geven, krijgt het uiteindelijk onderscheidingsvermogen en gaat het alles in de juiste verhoudingen zien. Zonder dat het kind als rechter moet fungeren.