Mensen zijn op allerlei manieren op zoek naar erkenning. Als ze dan de erkenning niet krijgen, dan zijn ze teleurgesteld, omdat het niet verloopt zoals ze het verwacht hadden.
Erkenning is iets dat je niet extern moet zoeken maar intern. Je moet op zoek gaan naar de reden waarom je erkenning zoekt en waarom je dit tekort in jezelf wil opvullen. Is het omdat je graag aardiggevonden wil worden of omdat je onzeker bent over je capaciteiten?
Je maakt een maaltijd voor je gasten en voor je deze opdient, proef je of het je goedkeuring kan wegdragen. Je bent tevreden en dient vervolgens de maaltijd op. Omdat je deze zelf geproefd hebt en tevreden bent over het resultaat, weet je ook dat je in staat bent om een lekkere maaltijd op tafel te zetten. Je kunt deze dus opdienen zonder dat je verwachtingen hebt van je gasten dat deze goedgekeurd wordt. Je weet dat ieder mens een andere smaakvoorkeur heeft, dus ook dat zal een rol spelen bij het proeven van je maaltijd. De ene persoon zal de maaltijd lekkerder vinden dan de ander.
Je weet in ieder geval van jezelf dat je je best hebt gedaan. Door daarbij stil te staan geef je jezelf de erkenning en zal het minder belangrijk zijn wat de anderen van je maaltijd vinden. Je gaat niet meer op zoek naar erkenning, omdat je die jezelf al gegeven hebt. Doordat je geen verwachtingen hebt van je gasten, zal je ook niet teleurgesteld worden als ze niet reageren of de erkenning niet geven die je graag zou willen hebben.
Erkenning is een ingrediënt dat maar wat vaak ervoor zorgt dat we teleurgesteld worden, omdat iemand ons niet geeft wat we verwachten. Zoeken naar erkenning ontstaat als er bij jezelf een tekort is van dit ingrediënt. Door het tekort op te sporen en vervolgens aan te vullen, kun je deze behoefte stillen.
Geef jezelf de erkenning die je zoekt en vele teleurstellingen zullen voorkomen worden, omdat je geen verwachtingen meer hebt naar anderen.
Deel je mee?