Hulpvraag:
Ik heb een vraag. Als ik alleen thuis ben, voel ik telkens een koude wind alsof er een deur of raam openstaat. Maar het gekke is misschien wel dat af en toe het licht vanzelf aan en uit gaat. Ik weet niet wat dat is, maar ik voel me niet prettig in deze situatie, ofschoon ik het gevoel heb dat het iets goeds is.
Bénazir:
Terwijl ik erheen rijd, weet ik dat het niet zomaar een ontmoeting zal worden. Mijn gidsen zijn aanwezig en dat duidt erop dat er iets gaat gebeuren. Als ik binnenkom, proberen twee entiteiten in de kamer meteen contact te leggen. Omdat ik eerst even wil voelen wat er aan de hand is, negeer ik de entiteiten. Merel en Stefan vertellen me dat hun ouders zijn overleden. Hun vader was toen 44 jaar. Vader was een regelaar, dus toen hij wegviel ontstond er een enorme chaos. Toen ze net de draad weer op begonnen te pakken, sloeg het noodlot weer toe. Bij moeder – die toen pas 38 jaar oud was – werd darmkanker geconstateerd en vijf weken later overleed ook zij. Ontredderd bleven Merel en Stefan achter met een heleboel vragen. Ik begrijp nu waarom de twee entiteiten contact met me willen maken. Hoe moet ik het Merel en Stefan duidelijk maken zonder ze te overdonderen? Ze zitten nog zo vast in hun verdriet. Ik besluit om een time-out in te lassen en mijn gidsen te raadplegen. Op het toilet kan ik een rustig moment creëren. De entiteiten bieden zich aan en ik vraag ze wat ze willen. Inderdaad: contact met Merel en Stefan. Vandaar ook de koude wind en het gespeel met het licht.
Terug in de kamer vertel ik Merel en Stefan over de entiteiten. Merel en Stefan willen maar wat graag contact met hen. Vader en moeder manifesteren zich aan mij in hun bruidskleding. Merel is ontroerd: ‘Dat is de kleding die ze droegen. Ik heb zo vaak naar hun foto’s gekeken.’ Stefan heeft meer moeite met het hele gebeuren, omdat het nogal snel gaat voor hem. Stefan is namelijk doof en dat zorgt voor wat communicatieproblemen. Maar dan is het de vader die nu juist tegen Stefan wat wil zeggen.
Ik schrijf het op, omdat het razend snel gaat. Te snel om het Stefan even gauw duidelijk te maken. Als ik Stefan vertel wat zijn vader voor boodschap heeft, kan hij zijn tranen niet bedwingen. Zijn vader biedt namelijk zijn excuses aan voor zijn gedrag. Hij is vaak erg streng geweest voor Stefan, omdat hij hem wilde voorbereiden op de keiharde wereld. Hij was bang dat Stefan buiten de maatschappij geplaatst zou worden vanwege zijn handicap. Stefan mocht thuis van hem daarom geen gebarentaal gebruiken, maar moest zo duidelijk mogelijk leren praten. Op die manier kon hij zich dan ook aan anderen verstaanbaar maken die geen gebarentaal kenden. Hierin ging zijn vader soms zo ver, dat Stefan het gevoel kreeg dat zijn vader hem maar een mislukkeling vond. Nu krijgt zijn vader de kans om zijn zoon te vertellen dat hij reuze trots is op hem en dat hij spijt heeft van de manier waarop hij met hem omging. Stefan, die nooit de erkenning van zijn vader heeft gekregen, is enorm geëmotioneerd. Vader spoort Stefan vervolgens aan om zijn droom als striptekenaar te verwerkelijken. Stefan kijkt mij aan en vraagt: ‘Hoe weet hij dat nou?’. Hij had het nooit aan iemand verteld, omdat hij bang was dat ze hem uit zouden lachen.
Merel slaat een arm om haar broer heen en daarna verschijnt moeder die ook haar verhaal kwijt wil. Merel heeft altijd de zorg van haar gehandicapte broertje op zich genomen en dat valt haar af en toe erg zwaar. Omdat ze veel tijd en energie besteedt aan Stefan, komt ze zelf niet aan haar rouwverwerking toe. Heel vaak wordt ze badend in het zweet wakker en fysiek heeft ze veel onverklaarbare klachten. Moeder heeft als boodschap naar Merel dat ze niet het leed van de hele wereld op haar schouders moet nemen. Ze heeft lang genoeg gezorgd voor Stefan en het wordt tijd dat ze eens voor zichzelf gaat zorgen. Ook Merel heeft het erg moeilijk met deze boodschap. Haar moeder vertelt over de paniekaanvallen van Merel en de angst die ze heeft om Stefan te verliezen. Moeder vertelt dat ze vaak bij haar is en dan ziet, dat ze zo vecht om alles in goede banen te leiden voor haar en Stefan. Ze is enorm trots op haar dochter.
De entiteiten verdwijnen, hun twee kinderen ontroerd achterlatend. Uit liefde voor hun kinderen wilden ze toch iets kostbaars aan ze meegeven. Iets waar Merel en Stefan in moeilijke momenten op kunnen terugkijken, namelijk dat hun ouders trots zijn op hen.