Slapeloze nachten

Bern:

Ik heb géén idee of ik met “mijn probleem” bij de juiste persoon “aanklop”, maar u bent een beetje mijn laatste hoop. Mijn zoon Barth heeft sinds zijn geboorte geen nacht doorgeslapen. We hebben werkelijk van alles al geprobeerd, echter zonder resultaat. Mijn vrouw staat op het randje van instorten en is overemotioneel en prikkelbaar. Doordat ik vaak van huis ben, staat zij er soms helemaal alleen voor. Help ons a.u.b., we worden knettergek van zijn gehuil.

Bern stuurt mij op verzoek per mail een geschikte foto van Barth, zodat ik hem kan channelen. Ik leg dan telepathisch contact met het onderbewustzijn van Barth om te weten te komen waarom hij niet wil doorslapen. Barth laat me niet gelijk toe en dat respecteer ik. Na een aantal keren vergeefs geprobeerd te hebben, gooit Barth ineens als het ware alle deuren open en komt er een heel verhaal. Dit gaat zo razendsnel, dat het maar moeilijk is bij te benen voor degene die de informatie voor mij opschrijft tijdens het channelen. Het gaat terug naar de periode toen Barth nog in de baarmoeder zat. Elk beeld dat hij mij laat zien duurt vaak niet langer dan een seconde. Aan mij de taak om het zo goed mogelijk te vertalen. Ik ben altijd erg blij als ouders niet te veel informatie sturen, omdat ik dan een objectief beeld kan vormen. De ouders van Barth hebben gelukkig alleen de hulpvraag gemaild. Ik neem na het channelen contact op met hen en vertel wat hij me heeft laten zien.

De zwangerschap van zijn moeder Mayna was erg gecompliceerd en bracht veel spanningen met zich mee. Enorme angsten had zij dat zij Barth kwijt zou raken. Ze heeft de laatste 7 weken ook plat moeten liggen, omdat ze al weeën had. Barth is uiteindelijk toch te vroeg geboren. De eerste minuten van Barth’s leven waren erg chaotisch en hectisch, omdat hij niet wilde ademen. Hij werd daarom direct door de kinderarts meegenomen en het afscheid met zijn moeder was zeer abrupt. Barth is nu op zoek naar de geborgenheid die hij in de baarmoeder heeft ervaren. Het geboren worden heeft bij hem een trauma veroorzaakt.

Bern en Mayna zijn verbijsterd als ik ze dit vertel. “Hoe kun je dit allemaal weten?” stamelt Mayna. Bern, de meest praktische van het stel, wil gelijk spijkers met koppen slaan. “Hoe kunnen we Barth helpen?”

We maken een afspraak en Barth, een eigenwijze peuter, komt bij mij op bezoek. Tijdens het koffie drinken heb ik al contact met Barth. Hij speelt rustig in de kamer met Duplo, terwijl hij me ondertussen razendsnel beelden toezendt. Ik ga naast hem zitten en het lijkt alsof we elkaar al jaren kennen. Bern en Mayna kijken elkaar aan en vinden het heel erg bijzonder. Barth is normaal gesproken helemaal niet zo vrij en hier voelt hij zich gelijk op zijn gemak. Wat de ouders niet weten, is dat ik ondertussen druk met Barth aan het communiceren ben en daarom voelt het voor hem zo vertrouwd.

Nu wordt het tijd om even aan Bern en Mayna te verklaren waarom het contact zo makkelijk gaat. Barth is erg nieuwsgierig en wil van alles en nog wat weten. Zonder dat hij dit verbaal vraagt, geef ik hardop antwoord op zijn vragen. Omdat hij nog zo klein is, heeft hij helemaal niet door dat telepathie en verbale communicatie door elkaar heen lopen. De ouders zijn ook met stomheid geslagen en vinden dit wonderlijk. Ikzelf vind het een prettige manier van communiceren met kleine kinderen. Behalve dat je zuivere informatie krijgt, heb je ook contact met het onderbewustzijn, waardoor je onderliggende gedachten kunt opsporen.  Bij kleine kinderen is het vaak prettig omdat de communicatie minimaal ontwikkeld is.

Tijd om het probleem op te lossen. Terwijl ik op de grond zit met Barth ben ik hem aan het behandelen. Af en toe kijkt hij op en glimlacht naar me . “Lekker warm voelt het aan, hè?” Barth knikt. Je ziet dat hij er duidelijk van geniet en wederom staan zijn ouders verbaasd dat hij zo rustig blijft spelen. Ondertussen krijg ik van het onderbewustzijn van Barth aanvullende informatie en deel het met de ouders. Na heerlijk “gespeeld” te hebben gaat Barth met zijn ouders weer naar huis. De komende dagen hebben we nauw contact om te kijken hoe Barth op de behandeling gereageerd heeft. Barth wordt de eerste nacht maar één keer wakker. Mayna  gaat maar liefst drie keer kijken of er niet iets ernstigs aan de hand is. Ook zij moet wennen aan de nieuwe situatie. Na een week krijg ik over de post een ontzettend lief kaartje (van Barths ouders uiteraard):

Hoera, ik heb de hele nacht doorgeslapen en werd pas om half negen wakker. Mijn ouders hebben zich daardoor verslapen.  Liefs Barth.