Een radeloze moeder neemt contact met me op omdat haar zoon van drie jaar oud nog geen nacht heeft doorgeslapen.
Hij is al een paar dagen ter observatie opgenomen in een kinderziekenhuis toen hij een baby was, omdat hij meer dan 13 uur per dag huilde.
In het ziekenhuis kon men geen echte diagnose stellen en het advies was dan ook: gewoon laten huilen want daar krijgt hij sterke longen van.
En of hij sterke longen kreeg: het huilen veranderde in krijsen en het mannetje dreef zijn beide ouders tot wanhoop.
In de weekenden werd hij opgevangen door zijn grootouders, zodat de ouders konden bijtanken. Inmiddels was het eten ook een probleem geworden en het geduld van de ouders raakte helemaal op.
Voor de zoveelste keer werd informatie ingewonnen en de zoveelste arts werd bezocht om het huilen en niet willen eten te verklaren. Niemand kon een echte diagnose stellen, dus kon men alleen een vermoeden uitspreken dat het mannetje last had van nachtangst. Het niet willen eten zal wel een fase zijn, maar de ouders moesten zich er niet te druk over maken.
Op een bizarre manier komt moeder Inge op mijn website en leest daar een verhaal waar ze haar zoon Sem in herkent. Ze neemt contact met me op en tijdens mijn spreekuur leg ik uit waarom Sem zo overstuur is.
Sem is paranormaal en ziet de entiteiten die in hun huis zijn. Dat zijn geen leuke jongens en dus erg beangstigend voor zo’n mannetje.
Deze entiteiten hebben menselijke energie nodig. Ze zuigen je leeg en dat merk je. Je menselijke batterij zit bij je maag en daar halen ze de energie vandaan. Ze ontladen hun negativiteit en dat geeft een vol gevoel bij kinderen die dan geen eetlust meer hebben.
Met ons team brengen we een bezoekje aan het huis van Sem en zorgen dat het een leefbare situatie wordt voor het kleine manneke.
De afsluittechnieken die ik hem leer kan hij direct zelf doen en al binnen een paar dagen zit het gezin in de lift. Als Inge weer op controle moet bij de kinderarts, vertelt ze wat er aan de hand was. De arts is vol interesse en is blij dat Sem weer de rust heeft. De diagnose nachtangst verandert hij in het dossier in paranormale waarnemingen.
Inge verlaat opgelucht het ziekenhuis, omdat ze de hoop heeft dat het volgende paranormale kind die zich meldt bij deze arts waarschijnlijk niet zo’n lange weg hoeft te bewandelen als Sem.