Honderden kinderen per jaar krijg ik aangemeld die ik vervolgens mijn guppies noem. Stuk voor stuk vind ik ze allemaal leuk, want anders neem ik het kind niet aan. Het is niet eerlijk naar een kind toe als ik mezelf niet voor de volle 100% kan geven, dus hou ik daar bij de intake al rekening mee. Bij het ene kind verloopt het contact beter dan bij het andere kind en dat heeft vaak ook te maken of er een pedagogische uitdaging aanwezig is of niet die nog opgelost moet worden. Een hele enkele keer ontmoet je een kind en dan is het liefde op het eerste gezicht.
Na een zeer intensieve en vermoeiende dag mogen de kinderen weer thuis komen. Een jongetje van 6 jaar en een meisje van 2 1/2 jaar oud. Ze zijn naar voren geschoven in de agenda omdat hun situatie enige spoed had en vaak onhoudbaar was.
De deur gaat open en een bleek jongetje met zwarte kringen onder zijn ogen stapt samen met zijn zusje naar binnen. Het is duidelijk te zien dat hij in een zwaar energetisch huis heeft geleefd. Hij kijkt me aan en zet dan vervolgens zijn spullen opzij. Zonder schroom komt hij naast me staan en haalt opgelucht adem. Hij vertelt me dat hij heel erg naar deze dag heeft uitgekeken, omdat het zo enorm druk is in zijn hoofd. Als ik hem vraag hoe dat komt, dan zegt hij zonder aarzeling: ‘door de spookjes natuurlijk’.
Ik ben aangeslagen en doe mijn best om dat niet te laten merken. Van binnen beleef ik een rollercoaster van emoties, omdat ik zo een enorme verbondenheid voel met dit manneke. Een mannetje dat door heel weinig mensen begrepen wordt en ik snap eerlijk gezegd niet waarom. Voor mij is hij een open boek en enorm aandoenlijk. Je moet gewoon gek op hem zijn als je in zijn mooie ogen kijkt.
Wonderlijk is wel het vertrouwen dat hij in mij heeft. We hebben geen basis waarop je kunt zeggen daar is het op geënt, maar toch is er een speciale band die ik niet kan verklaren. Als ik kenbaar maak dat we naar huis gaan, stapt hij op me af en klemt me innig vast en zegt:’ ik vind je lief’.
Geen enkel cadeau is zo mooi als de oprechte liefde die je krijgt van een kind.
Het was een zware dag, maar iedere minuut strijd die we gevoerd hebben, is dit mannetje met zijn zusje het waard geweest.
Bram, een bijzonder mannetje van zes. Helaas hebben velen nog niet ontdekt wat voor moois er in hem zit. Want als je dat eenmaal ziet, dan ben je verkocht.
Ik ben verliefd op mijn grote, stoere vriend Bram, liefde op het eerste gezicht.
* Op de foto staat geen Bram, die hou ik lekker anoniem