Gedrag van een overprikkeld HSP-ertje!

Ik ben Tina en wij hebben 3 kinderen, Karl van 1 jaar, Inge van 2 jaar en Demi van 4 jaar. Ik ben zelf een positief persoon,zeer nuchter en altijd probleemoplossend bezig. Sinds 2010 heeft mijn dochter ilse, ze was toen nog geen 1 jaar, last van vreselijke woede aanvallen, waarbij ze zichzelf en haar broer en zus pijn doet, ze is ontroostbaar, wil alleen maar dat we weggaan (jij moet weggaan !!, roept ze dan), kleed zichzelf helemaal uit, trekt het liefst haar teennagels uit haar tenen en slaat met haar hoofd tegen de deurpost, de vloer, bijt en krabt haar broer en zus, als ze in de buurt komen enzovoort. Deze woede aanvallen duren van ca. 20 minuten tot soms wel 3 uur. In zo’n woede aanval ik haar op geen enkele wijze bereiken. ’s Avonds kon ilse alleen slapen, als ik naast haar lag en dan nog duurde het vaak een uur voordat ze in slaap viel. Iedere nacht werd ilse tussen 00.00 en 3.00 uur hysterisch wakker en kwam ze huilend boven, soms in een bui, waarbij ze lang niet bereikbaar was, soms kon ik haar kalmeren en sliep ze bij mij. Ze was altijd doodmoe en zag er heel wit uit.

Op het consultatiebureau vertelde ze mij, dat kinderen wel vaker verdrietig zijn….. hoort bij de leeftijd! Ik vond de buien van ilse extreem en vorig jaar in september heb ik een man thuis gevraagd (Niels van Volledig uit het hart), die op telepathische wijze contact met Inge heeft gehad. Hij gaf aan, dat ze last heeft van haar lichaam en dat een osteopaat, daar verlichting in kan aanbrengen, tevens gaf hij aan, dat ze allergisch is voor een aantal voedingstoffen, waaronder melk en als belangrijkste gaf hij aan, dat we last hebben van zwarte entiteiten en dat zij Inge lastig vallen, maar dat hij daar zelf geen verandering in kan aanbrengen, maar dat daar specialisten voor zijn.

Ik dacht, wat heb ik nu??? Maar ik houd van problemen oplossen dus ik ben begonnen met het meest concrete, de osteopaat, dus diezelfde week is ilse bij een osteopaat geweest, waarbij naar voren kwam, dat haar lichaam inderdaad niet helemaal lekker in elkaar zat en ilse heeft hier veel baat bij gehad. Na een aantal behandelingen ging het wat beter met haar. Daarna ben ik naar een kinesioloog geweest voor haar allergieën en inderdaad ze had 3 allergieën, waaronder melk. Hoera weer een punt om op te lossen. Ook daarmee ging het weer een tijdje beter. Maar helaas na een tijdje werd het steeds erger. Een weekendje op een camping, dagje in de dierentuin of een uurtje naar het winkelcentrum was altijd een drama, want ze ging bijna altijd vreselijk door het lint en was niet meer bereikbaar. De avonden en nachten waren haast niet vol te houden. Regelmatig ging Inge logeren bij oma, zodat Inge en het hele gezin weer een beetje tot rust konden komen, daar sliep ilse wel.

Dat derde punt met die entiteiten, vond ik maar een lastig verhaal, wat moet ik ermee, ik had er nog nooit van gehoord. Op internet op zoek naar iemand die een huis kan reinigen vond ik lastig, bang voor allerlei kwakzalvers. Totdat op een dag een moeder van een vriendje van mijn oudste dochter haar in zo’n bui zag en vroeg wat ze had. Ik heb toen gezegd, dat ze met een half uurtje wel weer rustig zou zijn en dat ze dit soms wel 5 keer per dag heeft. Zij vertelde mij toen, dat zij last had van zwarte entiteiten en haar huis is gereinigd door Benazir en dat zij ook hele ernstige dingen met haar kinderen had mee gemaakt, maar dat het nu heel goed gaat met haar en haar gezin, dankzij Benazir. Ik heb diezelfde avond nog contact gezocht met Benazir en gevraagd wat zij kan doen met Inge. Ze gaf meteen aan (vanaf een foto), dat Inge heel gevoelig is en vertelde ook allerlei dingen over mijn andere kinderen, die ik haar niet verteld had, maar wel klopten. Dus ik was wel erg verrast. Ze gaf aan, dat we 2 dingen konden doen, of verhuizen of zorgen dat ons huis gereinigd zou worden, omdat wij veel zwarte entiteiten in ons huis hebben. Verhuizen is geen optie, dus dan maar reinigen. Ik heb mij wat ingelezen op het forum van Benazir en ervaringen van anderen gelezen, die allemaal heel erg enthousiast waren en wij hebben meteen opdracht gegeven om te komen.

Vervolgens heeft Benazir Inge in een “bubbel” gezet, waarbij wij gelijk merkte dat ze rustiger werd en weer ging slapen. Hele nachten rust en ook overdag geen buien, het leek wel een ander kind. Maar helaas werkt zo’n “bubbel” maar tijdelijk en na 4 dagen begon de ellende weer opnieuw. We hebben de dagen afgeteld voor de reiniging en een aantal keren gevraagd aan Benazir om ons gezin in een bubbel te zetten, zodat we wat tot rust konden komen. Uiteindelijk op 22 juni 2012 kwam Benazir met haar team bij ons thuis en kregen wij te horen, dat het goed vol zat. Een heftige klus zoals ze aangaven. Ze zijn met de rituelen begonnen, waaronder een witte kaars en muziek en hebben van half 10 ’s ochtends tot 19 uur ’s avonds kamer voor kamer ons huis en onszelf gereinigd. Dit doen zijn met behulp van hun gedachten en met de krachten van hun gidsen. Uiteindelijk om 19.00 uur was ons huis “leeg” en kreeg ik het heel erg koud. Fred (de man van Benazir) gaf aan, dat de witte entiteiten nu naar binnen kwamen. Even later gaf Benazir aan, dat er een vrouw naast mij stond, die graag met mij wilde praten, dit was mijn oma, die 4 jaar geleden was overleden. Ik kon letterlijk voelen waar ze stond, het leek wel een airco die op mij aan een blazen was, heel bijzonder. Benzir vertelde allerlei dingen over mijn oma en de relatie met mij, die ze onmogelijk kon weten en ik heb meer dan een half uur met mijn oma kunnen “praten”. Mijn oma gaf aan, dat ze veel bij Karl is geweest en dat ze veel contact had met Karl. Dit was een heel emotioneel moment. Ook de opa van mijn man en een overleden neef waren aanwezig, maar een stuk minder spraakzaam/sterk. Vervolgens kwamen mijn kinderen thuis, die werden eerst buiten gereinigd en daarna mochten ze naar binnen. Het bleek, dat niet alleen Inge, maar vooral ook mijn zoon Karl van 1 jaar, heel erg veel kon voelen en zien. Karl heeft een half uur lang alle kasten en laden geopend en was druk op zoek, want hij miste een heleboel “entiteiten”. Heel bijzonder was, dat Karl , die ik niet had ingeschat op gevoelig, dus heel erg gevoelig is, zelfs meer kan zien dan Inge. Maar blijkbaar gaat hij er anders mee om. De kinderen zijn gelijk gaan slapen en wij hebben nog wat nagepraat. Dit was een heel bijzondere en emotionele dag.

Ik was behoorlijk onder de indruk van alles, wat er die dag gebeurd was en vooral benieuwd hoe het erna gaat. We zijn nu 2 weken verder en Inge heeft geen bui meer gehad, ze is geen nacht meer naar boven gekomen en ze slaapt binnen een kwartier. Aan Karl merken we niet zoveel, alleen dat hij ’s avonds gelijk gaat slapen en niet meer heel de nacht zit te kletsen (waarschijnlijk heeft hij het heel gezellig gehad ’s nachts). Aan mijn oudste dochter Demi  merk ik het minst. Zelf voel ik mij een stuk minder opgejaagd, ik was soms thuis heel onrustig en kreeg vaak een drukkend gevoel bij mijn maag. Ik ben nu heel relaxed. Dus ik merk heel veel verbetering. Mijn man is zeer sceptisch over dit soort dingen, maar is ervan overtuigd, dat het heeft geholpen. Ook mensen om ons heen vinden Inge rustiger en het valt op dat ze veel meer lacht en meer uitgerust is. Elke dag ben ik bang dat het terugkomt, maar tot nu toe gaat het geweldig. Volgens Benazir komen de entiteiten niet terug en is ons huis beschermd, hier hoop ik natuurlijk op. Alles wat Benazir en haar team hebben toegezegd tot nu toe klopt en ik ben nog op geen enkele wijze teleurgesteld, dus heb er ondertussen steeds meer vertrouwen in, dat we ook het laatste puntje (de zwarte entiteiten) hebben opgelost.

Nu is ons huis “schoon”, alleen kan Inge soms buiten het huis nog wel last krijgen. Wij hebben een tip gekregen, hoe wij ilse kunnen afsluiten (ritsen) en dit werkt tijdelijk. Benazir geeft zelf nog workshops, waarbij ze ons kan leren om onszelf en onze kinderen in een “bubbel” te plaatsen, die voor langere tijd werkt. Dit is iets wat ik nog graag wil doen en ik wil mij dan ook opgeven voor de eerste workshop, die ze gaat geven, zodat we ook als gezin in de dierentuin, kermis en op vakantie kunnen genieten, zonder dat één van onze kinderen last heeft van hun gevoeligheid.

Hiermee hoop ik een duidelijk verhaal gegeven te hebben van onze ervaringen met jullie.

Veel liefs,

Tina

 

Geef een reactie