Een moeder vertelt: Komt er ooit een eind aan?

Ons huis

We hebben een jaar in een zwaar huis gewoond, waar van alles gebeurde in en rond het huis met ons, met de kinderen en de huisdieren. Via een omweg en 5 verschillende mensen die ons huis wel even zouden reinigen door even te komen of op afstand te reinigen, waren we van de regen in de drup gekomen en was alles alleen maar erger geworden, zodat we niet meer in het huis konden slapen en we noodgedwongen in de praktijk 50 meter van het huis zijn gaan slapen met onze kinderen en twee honden. Daar werden we 20 keer per nacht wakker in plaats van bijna niet kunnen slapen.
We hadden allemaal veel klachten, sliepen slecht, hadden korte lontjes, hele vervelende gedachtes, waren moe, moedeloos, niet vooruit te branden, uitzichtloos en onvermogend om het aan te pakken, hadden pijnlijke spieren, hoofdpijn, konden niets onthouden, enz.

Ik kwam in contact met Bianca die vertelde dat we in een spookhuis woonden en ze benoemde alle dingen waar wij last van hadden. Meteen voelde het enorm vertrouwd en veilig. Onze jongste zag van alles en was erg bang, durfde niet alleen naar de wc, at slecht, was niet te corrigeren en had de bovengenoemde klachten. Omdat we zouden verhuizen dacht ik: dan is het over. Maar Bianca zei: je neemt ze net als vlooien mee. Toen dacht ik: oh jee…. En we hebben direct een afspraak gemaakt.
We waren verhuisd begin 6-7 juni en dachten: heerlijk, het voelde goed, tot we de dozen uit gingen pakken. Het werd met de dag erger en er gebeurde van alles waarvan we hoopten dat het weg zou gaan als we verhuisden.

Het bezoek
Gelukkig hadden we beide 20 juni de cursus LME ( leven met energie) gedaan en konden we iets doen. Maar gelukkig kwam team Benazir afgelopen woensdag 24 juni en donderdag, een geweldig team mensen ons huis reinigen.
Om 8:00 uur waren ze bij ons om eerst onze kids te zien die het allebei enorm spannend vonden, want wat zou er allemaal gaan gebeuren? Met een volle krat eten, goede zin en humor gingen ze aan de gang. Met de nodige muziek werd er een start gemaakt en bleek dat we een zwaar huis hadden.

Fred de zoeker had meteen last en moest braken. Ik dacht: oh jee! De kamer van onze jongste was pittig en daarom moesten er wat koorden worden doorgeknipt. De bovenverdieping was zwaar, mede door de vloerbedekking waar de entiteiten graag in zitten. Arja en Fred hadden het zwaar door de nodige aanvallen, maar ze hebben zoveel lol en passie en weten elkaar en ons steeds te ondersteunen! Na ruim 12 uur werd het etherische venster ( waar de entiteiten door heen komen) met top muziek gesloten, wat zeer emotioneel was.

Het eindgesprek
Het werd het koud en zat ik te bibberen tijdens het eten. Mijn benen waren koud en toen vroeg Bianca hoeveel miskramen ik had gehad? Tja, twee van drie kindjes.Z e zitten op je schoot, daar staat je dochter en op je schoot zit je zoon en dochter, vertelde Bianca. Ik kon niet meer stoppen met huilen. Ze zei ook dat mijn vader er stond, wat me enorm raakte en veel duidelijkheid gaf. Na een hele gezellige, fijne, leerzame, emotionele, heerlijke dag zijn we gaan slapen om de volgende dag weer samen te komen voor de laatste check. Maar eerst zijn we de kindjes gaan halen op hun logeeradres.

Nacontrole en afronding
Donderdag kwamen Bianca, Arja en Fred terug en hadden de kindjes toch nog wat mee genomen in hun kussens en knuffels en min energie. Alles werd gereinigd en toen we een bakkie deden zat ik wederom te bibberen van de kou en zei Bianca dat ze iets recht moest zetten… Ik dacht: oh jee. Toen vertelde ze dat mijn moeder er stond. Mijn wang werd koud en Bianca vertelde dat ze sorry wilde zeggen voor de dingen die ze had gedaan en had nagelaten. Pfff, wat moest ik huilen. Maar nu een dag later moet ik zeggen dat het me zo goed heeft gedaan en dat de puzzel compleet is: dat stuk had ik nodig om dat stuk verdriet los te laten en verder te kunnen.

Hoe is het nu?
We hebben nu een heerlijk thuis met een heerlijk rustig gevoel en we hebben twee totaal andere kinderen die beter in hun vel zitten. We moeten zelf nog goed opletten wat we doen om niet leeggezogen te worden bv in de Ikea: dan ritsen, bubbelen etcetera, want dat zuigt leeg. Ben ook blij dat we weten wat te doen.
Ik zelf merk dat we een jaar in hoge stress hebben geleefd en op zijn. De moeheid komt eruit, maar ondanks dat voel ik me zoveel beter. Ik voel me veel rustiger, meer in balans, zachter, niet zo gejaagd, ik hoor en voel weer, zit heel goed in mijn vel en kom met de dag weer meer in mijn kracht. Mijn partner moet bijkomen van de vermoeidheid, maar ik zie en merk verschil. Nu gaan we genieten van onze plek, maar wat een verrijking in een leeg huis: ons leven is nu begonnen.
Het vertrouwen is eigenlijk heel snel terug. Nu, bijna twee weken later, genieten wij iedere dag van onze kinderen, van elkaar en van het leven. We zien elkaar weer in alle schoonheid, humor en passie, we hebben familieberaad etcetera meteen in actie gezet, wat zoveel rust brengt.
Door de rust is onze jongste inmiddels al twee nachten droog, dus nu ik dit schrijf biggelen de tranen over mijn wangen, ik ben zo dankbaar dat we nu rust krijgen/ hebben, met ons allen en er zoveel mooie dingen gebeuren!!

Team Benazir is voor ons een verrijking en een eer om ze te mogen kennen en ze mee te mogen maken, van te mogen leren en wat we met hun hebben meegemaakt is uniek, speciaal en mega gaaf. Voor ons is de reiniging een nieuwe start.
Een team geweldige mensen met een kennis, kunde, passie, humor en liefde voor hun vak.

Ons leven is weer begonnen en wordt iedere dag fijner, thxs lieverds XXX

Geef een reactie