Overleden opa’s genieten van de Efteling.

Op een zondag in december gaan we met een grote groep kinderen en ouders naar de Efteling. Het wordt één groot feest en wekenlang verheugen we ons erop om elkaar weer te zien. Bij alle kinderen ben ik thuis geweest en ik heb met ieder kind een aparte (paranormale) band.
Lange tijd wachten we op elkaar en uiteindelijk gaat de groep van 34 via een andere zij-ingang naar binnnen. Omdat ik alle personen ken,sta ik met een medewerker bij de poort om erop toe te zien dat alleen onze groep door die ingang naar binnen gaat.
Het valt me wel op dat de groep erg groot is en dat er duidelijk meer dan 33 mensen in de rij staan. Maar dan begrijp ik ineens waarom ik meer personen zie dan er opgegeven waren. Er zitten ook entiteiten bij die ik allemaal een keer gezien heb bij de kinderen thuis. Dierbaren waar ik contact mee heb gehad en nu gewoon met de kids meewandelen. 
Ik zie hoe een opa trots naast zijn kleinzoon van 14 loopt.
Een vader die zich helemaal gezond en zonder handicap laat zien en die ongeduldig wacht op zijn vijf kleinkinderen.
Een opa die onlangs gestorven is, kijkt vertederd naar zijn twee kleindochters en kleinzoon.

Helaas kan ik hier weinig aandacht aan schenken, omdat iedereen zijn focus heeft op de Efteling.
Ik besluit om niets te zeggen omdat ik deze dag gewoon als een leuk uitje wil zien en niemand emotioneel wil belasten.
Maar gedurende de dag heb ik regelmatig overleden familieleden mee zien lopen en zien genieten van de fantastische sfeer.

De medewerker van de Efteling moest eens weten dat we zoveel extra personen ‘gratis’ hebben meegesmokkeld die net zo genoten hebben van de Efteling als wij.
De Efteling is met recht een wereld vol wonderen!

Geef een reactie