Gevaarlijk klusje!


Januari 2015

De afspraak om een enorme woonboerderij in Stadskanaal te reinigen stond al even in de agenda. Eerlijk gezegd zagen we er, vanwege de grootte, een beetje tegenop. De boerderij wordt bewoond door een geweldig gastvrij echtpaar die met hart en ziel zorgen voor hun vijf prachtige pleegkinderen. Allemaal zijn ze er enorm aan toe dat hun huis weer leefbaar wordt. Omdat het niet meer vol te houden is voor hen, en de kinderen enorm bang zijn, nemen we de klus aan.
Vier dagen heeft ons team er voor uitgetrokken om het voor dit bijzondere gezin weer leefbaar en veilig te maken. Fred en Bianca waren alvast een dag eerder begonnen om het grondgebied, de schuren en aanbouwen te ontdoen van entiteiten en negatieve energieen die er in enorme aantallen rondhingen. Op vrijdag voeg ik me bij hen en beginnen we met het reinigen van het woongedeelte. Het is een gigantische klus want het huis bevat veel kamers. Het gezin verblijft deze dagen in een bungalowpark in de buurt.
We werken het huis systematisch door van kamer naar kamer, van boven naar beneden. Aan het eind van de dag blazen we uit in ons hotel en de volgende dag gaan we weer verder waar we gebleven zijn.
De entiteiten zijn niet van plan om zomaar te vertrekken en maken het ons af en toe bijzonder lastig. De weergoden verhogen de sfeer door met een enorm gebulder om het huis te waaien en de regen met vlagen tegen de ramen te laten kletteren. Tijdens ons werk zijn we enorm op ons hoede en luisteren we feilloos naar onze intuïtie. Het blijkt wel hoe belangrijk dat is wanneer Fred en ik de achterdeel gaan controleren…

Allebei hebben we het gevoel dat er iets staat te gebeuren. Het waait en het is erg koud op de deel. Fred checkt de zolder terwijl hij op een trapje staat en ik wacht beneden op hem. De wind begint nu zo hard te bulderen dat het behoorlijk indrukwekkend wordt. Je zou het spookachtig kunnen noemen . Met verbazing kijk ik naar de deeldeuren die naar binnen gebogen worden door een enorme aanhoudende windvlaag. Opeens hoor ik een dringende stem in mijn hoofd die roept, “Weg hier!”
In een reflex trek ik een sprintje richting Fred en een raar gebulder barst boven onze hoofden los. Fred komt zo snel als hij kan het trapje af en we weten even niet wat er aan de hand is. Voorzichtig lopen we naar de plek waar de herrie vandaan kwam en dan zien we het. Er is een gat in het dak geslagen en de dakpannen zijn alle kanten opgevlogen. Door gaten in het dak steken de takken van een boom. Boven de plek waar ik zojuist nog stond is een boom op het dak gewaaid. Omdat we bang zijn dat de boel in gaat storten maken we dat we wegkomen en reppen ons naar het voorhuis.

We hebben even tijd nodig om van de schrik te bekomen. Een lekker koppie thee van de vrouw des huizes doet wonderen. Als we later buiten polshoogte gaan nemen zijn we toch wel verbaasd dat de boom juist die kant op is gewaaid, aangezien de wind de hele dag al vanaf de andere kant komt.
We gaan door en maken het huis steeds verder vrij van entiteiten. In sommige huizen hebben we op het eind nog een stevige battle met de laatste achterblijvers die niet van plan zijn zomaar te vertrekken. Vooral Bianca wordt dit keer flink te grazen genomen. Buiten is de lucht zwart geworden en het raast om de deur. We laten ons niet uit het veld slaan. Omdat we gekomen zijn om het huis veilig te maken, gaan we niet eerder weg dan dat de klus geklaard is. Opgeven is geen optie.

Eindelijk is het zover, zowel buiten als binnen klaart de lucht op. De stilte is voelbaar in huis, zelfs de kleuren lijken helderder, de ongenode gasten zijn verdwenen… Terwijl het echtpaar toekijkt wordt het etherisch venster gesloten. Altijd een indrukwekkend moment. Er wordt letterlijk een zware periode afgesloten…
Onder het genot van een lekkere pizza praten we nog een poosje na en dan wordt het tijd om de auto te starten en mijn gezin weer op te zoeken. Ik neem afscheid van de bewoners en ben blij voor hen.
Ik hoop dat de rust terugkeert in hun gezin en dat juist deze kinderen, die in hun jonge leventje al zoveel hebben moeten doorstaan, veilig kunnen wonen in dit super gezellige huis…

 

 

Lees ook:

Klachtenvrij

37 jaar wachten op hulp!

Leven met angst

Woedeaanvallen

Slaapproblemen