Buik als tolk

Cees  klaagt al weken over buikpijn. In eerste instantie heeft zijn moeder de klachten aangekeken, maar als hij iedere dag rond de raarste tijden komt met het verhaal dat hij pijn in zijn buik heeft, maakt ze toch maar een afspraak met de huisarts. Cees wordt onderzocht en medisch kan niets geconstateerd worden. Wel volgt er het advies om – als de klachten aanhouden – hem door te verwijzen, want de klachten kunnen ook een psychische oorzaak hebben. Het gezin is een gezin waar geen aanwijsbare problemen zijn die dit soort klachten zouden kunnen veroorzaken. De klachten worden inderdaad erger en moeder Gina raadpleegt een psycholoog. Cees wordt door haar onderzocht, maar echt een oorzaak vinden lukt ook haar niet.

Ze vermoedt dat Cees moeite heeft met het loslaten van zijn moeder en daarom buikklachten heeft. Ze komt met enkele tips en Gina en Rico gaan ermee aan de slag. Cees moet langzaam ‘losgekoppeld’ worden van zijn moeder en daarom zal Rico in de weekenden meer met zijn zoon moeten ondernemen. Weken later hebben ze weer een gesprek bij de psycholoog, maar ondanks de tips is er geen verbetering opgetreden en zijn de klachten zelfs toegenomen. De psycholoog loopt vast en verwijst de ouders door naar mij, omdat ik op telepathisch niveau even in het koppie van Cees kan kijken om te zien wat de oorzaak van zijn klachten kunnen zijn.

Voor me zitten de ouders en op de grond is een blond jongetje met een mooie bos met krullen gezellig aan het spelen. Terwijl we koffie drinken ben ik al hard aan het werk en vraag ik Cees waarom hij zo’n last van zijn buik heeft. Cees laat me zien dat hij op school in een groepje zit van vier kinderen. De kinderen zijn erg druk en één ervan heeft een rugzakje vol met problemen. Het jongetje zit naast hem en daar heeft hij erg veel last van. Last in die zin dat hij de gevoelens van zijn klasgenootje voelt en niet weet wat hij ermee aan moet. Cees krijgt daardoor buikpijn, omdat zijn buik als  tolk fungeert voor de informatie die hij naar binnen krijgt. Je buik correspondeert met je gevoel en als je met je gevoel overhoop ligt, kunnen er buikklachten ontstaan.

Cees is een erg gevoelig kind en hij heeft meer voelsprieten uitstaan dan gebruikelijk is. Daardoor kan hij de gevoelens van anderen niet alleen waarnemen, maar ook opzuigen. Ik noem zo iemand altijd een menselijke spons. Net als een echte spons wordt je dan zwaar en ga je minder goed functioneren. Door deze ‘uit te knijpen’ wordt de spons weer licht en kan het absorptievermogen weer optimaal benut worden. Menselijke sponsen moeten zich afsluiten voor gevoelens van anderen, maar ook voor sferen van huizen. Doen ze dat niet, dan zie je dat er onverklaarbare fysieke klachten kunnen ontstaan.

Om te zorgen dat Cees weer ‘licht’ door het leven gaat, geef ik hem een MTE(= manuele tachyon energie) behandeling waardoor alle opgeslagen emoties die niet bij hem horen, verwijderd worden. Dat merkt hij ook meteen, want hij geeft aan dat zijn buik weer lekker warm aanvoelt. Samen met zijn ouders leer ik Cees hoe hij zich moet afsluiten en zijn ouders moeten er op toezien dat hij dat ook consequent doet. Hij moet zich afsluiten, omdat hij met zijn etherische lichaam in staat is om gevoelens en sferen te kunnen waarnemen. Door deze als het ware in te trekken zal hij dit niet meer voelen en zullen de buikklachten verminderen en zelfs verdwijnen. Ik leer hem ook hoe hij met MTE om kan gaan, zodat hij dan handvatten krijgt om opgeslagen emoties die niet bij hem horen weer te verwijderen. Kinderen zien dit vaak als een spelletje en ervaren dit als erg prettig.

Na een week heb ik telefonisch contact met Gina en ze vertelt dat Cees de hele week geen buikpijn heeft gehad. Heel gedisciplineerd sluit hij zich af en soms wel vier keer op een dag. Omdat de handeling die ik hem geleerd heb maar een paar seconden duurt, is het overal toepasbaar, zonder dat iemand er iets van merkt. Het moet een makkelijk toepasbaar handvat zijn, omdat kinderen het zelf moeten doen.

Zes weken later komt Cees weer met zijn ouders op bezoek om te evalueren. Zelfs de leerkrachten merken dat Cees veranderd is. Zijn concentratie is verbeterd, maar ook is hij veel gezelliger geworden. Hij zoekt meer toenadering en is ook opener naar zijn klasgenoten. Doordat hij nu niet meer alles van andere kinderen voelt, is het voor hem ook prettiger om in de buurt van hen te komen. Dat is de reden waarom hij nu meer toenadering zoekt. En zijn concentratie verbetert omdat hij zijn voelsprieten heeft ingetrokken en daardoor minder informatie te verwerken krijgt. Een simpele handeling heeft ervoor gezorgd dat hij weer kind kan en mag zijn.