Als slapen een probleem is.

Job is pas 8 maanden oud, maar drijft zijn ouders soms tot waanzin. Overdag is het een makkelijk kind, maar het moment als hij naar bed toe moet verandert zijn gedrag en is er geen land mee te bezeilen.
Dit is begonnen toen hij ongeveer drie maanden oud was. Hij werd dan ’s nachts wakker en was ontroostbaar. Een extra fles, even knuffelen, speen erin, lichtje laten branden en even laten huilen. Alle adviezen hebben de ouders geprobeerd, maar helaas zonder resultaat. Nu laten ze Job om de twee weken slapen bij zijn opa en oma, zodat ze even kunnen bijtanken. Het gekke is dat Job daar wel de hele nacht doorslaapt en dat maakt moeder Joyce nog onzekerder.
Haar schoonmoeder adviseert haar om contact op te nemen met mij en op mijn telefonisch spreekuur krijg ik een totaal wanhopige Joyce aan de telefoon.

Als ik de foto van Job zie, dan is het voor mij volkomen duidelijk waarom Job niet wil slapen. Het manneke is paranormaal en als het donker wordt dan ziet hij entiteiten. Dat komt omdat dan zijn derde oog actiever wordt waardoor hij entiteiten beter waarneemt.
Ze maken hem ook wakker en hij is dan panisch. Stel je maar voor dat je wakker wordt gemaakt en over je bed een zwarte gedaante hangt, dan wil je allesbehalve in je bed blijven. Het wordt voor Joyce duidelijk waarom haar zoontje zich zo gedraagt en ze moet het even laten bezinken. Ik plaats Job in een bubbel waardoor hij even rust heeft en daardoor weer beter slaapt. Dit is echter tijdelijk, want de oorzaak moet je wegnemen wil je rust krijgen. Naast het slaapprobleem van Job veroorzaakt een huis met zwarte entiteiten ook andere klachten en die zijn duidelijk aanwezig bij de ouders.

Na een paar maanden gaan we op bezoek bij Job om het probleem op te lossen en de eerste avond staan de ouders al helemaal perplex.
Als ze Job, nadat wij weg zijn, in bed willen stoppen laat hij dat gewillig toe en slaapt zelfs de hele nacht door. De nuchtere vader die overal zijn vraagtekens bij heeft gezet moet nu zelf toegeven dat er iets veranderd is, want een baby van 8 maanden kunnen wij niet beïnvloeden op deze wijze. Tijdens de bubbel was hij al verbaasd, maar nu helemaal.
Zijn motto om ons te laten komen was: baat het niet, dan schaadt het niet. Het was niet zijn wereld, maar hij zag wel dat zijn zoontje er enorm veel last van had.

Nu zijn we een jaar verder. Job is een vrolijke peuter en slaapt prima door. Voor me zit vader Bram die vandaag een workshop komt volgen.
Hij kijkt me aan en ik zie dezelfde ogen van Job. Dan stamelt hij: ik heb een paranormale zoon, dan is het toch verstandig om te weten hoe ik ermee om moet gaan, ook al is het niet mijn ding.
Ach, baat het niet, dan schaadt het niet, en lachend haalt hij zijn schouders op.

Deel je mee?

Geef een reactie